نشریات قدیم ایران هنوز هم خوشخوان و پرمراجعه هستند. دانشکده بهار، سخن خانلری، یغمای جندقی، یادگار اقبال، هنر و مردم شفاییه، راهنمای کتاب ایرج افشار، بررسیهای تاریخی قائم مقامی و دهها مجله دیگر که در دوره پهلوی چاپ و انتشار یافتند همه و همه امروز داشتنشان در کتابخانه هراهل تحقیقی رشک و حسرت دیگران است.
شما را نمیدانم اما من هنوز هم مکرر این مجلات را میخوانم و مرور میکنم و لذت برده و فراوان یاد میگیرم.
برای برخی نشریات هنوز هیچ بدیلی نمیتوان مثال زد.
بسیاری از نشریات امروزی چه آنها که علمی پژوهشی یدک میکشند و چه آنها که گاه و بیگاه رنگی رنگی به موضوعات زرد و عامه پسند با گرافیک آنچنانی و جوان پسند بیرون میآیند. هیچکدام دوستداشتنی، تو دل برو و ماندگار نیستند.
به اندازه انگشتان دو دست نشریه خوب داریم!
عجیب است در روزگاری که جمعیت ایران ۸۰ میلیون است و هارت و پورت فراوان و داعیه جر دادن خشتک علم را داریم، شرممان باید بشود که مجله خوب نداریم.
البته حالا که کاغذ هم نداریم که بتوانیم همانها را هم چاپ کنیم
پینوشت:
یک:
تصویر پاکت مجله آینده که دکتر حسن مینوچهر آنرا مشترک شده بود. (آرشیو شخصی)
دو:
آینده را محمود افشار در سال ۱۳۰۴ بنیان نهاد و بعد از انقلاب پسر او ایرج افشار چندین سال انتشارش را ادامه داد.
سه:
از اهمیت این مجله همین که پیش از انقلاب چند نوبت به صورت فاکسیمیله چاپ و انتشار و قرار است بزودی هم نشر سخن آنرا مجددا بازچاپ کند. البته با چه قیمتی احتمالا خدا میداند.
چهار:
مرحوم محمد گلبن فهرستی برای مجله آینده تنظیم کرد تا محتوای کم نظیرش به آسانی بیشتری در دسترس اهل تحقیق قرار گیرد. این فهرست به سال ۱۳۸۹ توسط انتشارات بنیاد موقوفات افشار چاپ و انتشار یافت.
پنج:
لینک نسخه دیجیتال آینده را بر روی وب سایت شخصام گذاشتم، بروید آنجا آینده تورق کنید و حسرت گذشته را بخورید.