انتقال متن در عصر نسخ خطی: تعامل میان پژوهشگران آلمانی و ژاپنی و انزوای پژوهشگران ایرانی


همایش انتقال متن در عصر نسخ خطی
عنوان همایشی است که توسط دانشگاه مونستر آلمان با هدف هم‌افزایی میان محققان آلمانی و ژاپنی در فاصلۀ روزهای ۵ الی ۷ سپتامبر در این دانشگاه برگزار می‌شود.

وقتی برنامۀ این همایش را می‌بینی از این حجم اهتمام محققان ژاپنی و آلمانی به موضوعاتی که مربوط به ما و جهان اسلام است حیرت زده می‌شوی و البته افسوس می‌خوری
اینکه آلمانی‌ها به تعامل با محققان ژاپنی آنهم دربارۀ موضوعی که مربوط و متعلق ماست می‌پردازند دو چیز را به ما گوشزد می‌کند.
اول: پژوهشگران ایرانی در این حوزه از محققان ژاپنی عقب مانده‌اند.
دوم: جهان درب‌های تعاملش با پژوهشگران ایرانی را بسته است.

در خصوص موضوع اول منصفانه اگر بخواهیم نگاه کنیم، باید این واقعیت تلخ را بپذیریم که سالهاست در ایران مطالعات نسخ خطی و در مجموع منابع کهن از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. دانشگاه‌ها، مراکز پژوهشی و کتابخانه‌های ما تقریبا هیچ‌کدام حرفی برای گفتن در این موضوع ندارند و هیچ سرمایه‌گذاری مادی و معنوی جدی برای کارهای پژوهشی در این حوزه دیده نمی‌شود. از مصادیق بارزش اینکه کتابخانۀ ملی که مادر کتابخانه‌های ایران است در این سه‌سال دولت سیزدهم فکر نکنم به تعداد انگشتان یک یا دو دست هم نسخۀ خطی به مجموعۀ خود اضافه کرده باشد. یا حتما این اواخر خبر تعطیلی تنها مجلۀ علمی پژوهشی در این حوزه یعنی مجلۀ «آینۀ میراث » را شنیده‌اید.
ما هنوز در مرحلۀ شناسایی، حفاظت و مرمت و فهرست‌نویسی گیر کرده‌ایم، کتابخانه‌ها هنوز از بازکردن درب مخازن و آغوش خود به روی پژوهشگران ابا دارند. دیگر چه برسد به اینکه در موضوعات درون متنی و فرامتنی و … بخواهیم تحقیق و پژوهش کنیم.

موضوع دوم هم به سیاست خارجی ایران برمی‌گردد، ما روزبه‌روز از میزان تعامل و همکاری‌مان با خارج کاسته می‌شود، خود من دهها پژوهشگر خارجی را می‌شناسم که با عشق و علاقۀ وافر حداقل سالی یکبار به ایران می‌آمدند. اما از دورۀ پیش از کرنا و اتفاقاتی که بعد از آن افتاد از آمدن به ایران واهمه دارند. از طرف دیگر منهای هزینه‌های مسافرت به کشورهای غربی که حتی برای یک استاد تمام دانشگاه هم کمرشکن است، گرفتن ویزا یکی از معضلات جدی پژوهشگران برای تعامل با مراکز پژوهشی و دانشگاهی غرب است.

شده‌ایم مصداق
صبر می کنم ز دلم ناشکیبی است
ور ناله می کنم ز خودم شرمساری است
در کنج انزوا نفسی می زنم به صبر
گر اختیاری است وگر اضطراری است

جهت اطلاع بیشتر دربارۀ این همایش و برنامه‌هایش بر روی این لینک کلیک کنید.

دیدگاه‌ها غیرفعال است!